استان قم
استان قم در مرکز کشور و در جنوب استان تهران، شمال استان اصفهان، شرق استان مرکزی و غرب استان سمنان واقع شده‌است. مرکز این استان، شهر قم است. این استان در یک منطقه خشک و نیمه‌خشک واقع شده‌است و آب و هوای گرم و خشک دارد. مناطق جنوبی و غربی استان دارای آب و هوای کوهستانی و کوه‌های مرتفع است. مناطق شرقی، مرکزی و شمالی استان نیز دارای کویر و بیابان گسترده‌است که بزرگ‌ترین آن‌ها دشت مسیله است. استان قم از نظر وسعت پس از استان البرز کوچک‌ترین استان ایران است. استان قم دارای سه شهرستان است. شهرهای قم ، جعفریه و کهک و قاهان مهم‌ترین شهرهای استان به‌شمار می‌روند.
محدوده گسترده‌ای از استان قم دارای آثار قدیمی قمرود است و عناصری را از روزهای اولیه حضور در خود حفظ کرده‌است. باستان‌شناسان ادعا می‌کنند به علت وجود رودخانه اناربار و وجود راه مواصلاتی منطقه قم از دوران‌های اولیه تاریخی بوده‌است
مهم‌ترین عامل مؤثر بر وضع اقتصادی استان، صنعت گردشگری و به ویژه گردشگری مذهبی است و دلیل آن وجود حرم حضرت فاطمه معصومه و مسجد مقدس جمکران و شمار بسیاری از مزارهای امام‌زاده‌ها و علویان در استان است که در تمام فصول سال، پذیرای زائران بسیاری از نقاط مختلف ایران و دیگر کشورها است که این امر موجب رونق بازار کار و خدمات در این شهر شده‌است.
استان قم ۱۱۲۴۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. این استان میان ۵۱ و ۳۰ درجه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ و ۱۵ ۳۵ و ۲۴ ۱۵ درجه عرض شمالی نسبت به خط استوا قرار گرفته‌است. استان از شمال به جلگه ورامین و شهرری متصل است و دریاچه نمک در شرق استان محل سرریز رودهای سرچشمه گرفته از کوه‌های البرز مانند جاجرود است
تاريخچه برق قم
در سال 1310 هجري شمسي با استفاده از تجهيزات كارخانه قديمي دوشان تپه تهران براي روشنايي آستانه مقدسه حضرت معصومه عليهاالسلام اولين كارخانه برق با سوخت زغال سنگ و چوب در شهر قم بكار انداخته شد. چند سال بعد با بكار افتادن مولد برق كارخانه ريسباف تعدادي از اهالي شهر از نعمت روشنايي بهره مند گرديدند تا اينكه در سال 1326 كارخانه برقي با سهام مردم ايجاد گرديده كه در سال 1328 به مرحله بهره برداري رسيد و پس از تاسيس شركت برق منطقه اي تهران به آن شركت منتقل گرديد.